Ardennen 2007

Bestemming 1 : Butgenbach & omgeving

Het meer van Bütgenbach geeft aan het dorp Bütgenbach zijn toeristische meerwaarde. Men krijgt er de gelegenheid om te hengelen, te zeilen, te zwemmen, te kanoën en om te surfen. Kortom, je kunt er alle watersporttakken beoefenen, met uitzondering van het gebruik van motorboten.

De dam werd in de jaren dertig van de vorige eeuw gebouwd door de Italiaanse ingenieur Boldo. Het stuwmeer drijft een elekticiteitscentrale aan en regelt tevens het peil van het meer van Robertville.

Bestemming 2: Hoge Venen - Botrange

Het Signaal van Botrange (Frans: Signal de Botrange) in de Hoge Venen is met 694 meter (boven TAW) het hoogste punt van België.

In 1804 bouwde een Franse kolonel een eerste houten toren voor cartografische opmetingen. In 1899 werd deze door de Duitsers vervangen door een houten toren van 30 m hoog om de grens met België te bewaken. De toren verdween in 1925 om in 1934 plaats te maken voor het huidige complex.

Botrange werd na de Eerste Wereldoorlog Belgisch gebied als deel van de Oostkantons. Koning Albert I liet zijn nieuwe grondgebied onmiddellijk opmeten. Om die landmetingswerken mogelijk te maken bouwde de militaire gouverneur Bastia in 1923 op de hoogste plek, een signaal zoals dat heet in geografische termen, een 6 meter hoge constructie, bereikbaar via een trap. Zo kwam België toch aan de magische hoogte van 700 meter.

Vlakbij ligt het Natuurparkcentrum Botrange, een deel van het Natuurpark Hoge Venen-Eifel.

De Hoge Venen (Duits: Hohes Venn; Frans: Hautes Fagnes) vormen als onderdeel van grotendeels de Ardennen en voor een kleiner deel van de Eifel een hoogvlakte en natuurreservaat in noordoostelijk België plus een stukje aangrenzend Duitsland.
Het gebied ligt in het Natuurpark Hoge Venen-Eifel en is ongeveer 4500 ha. groot. Zoals de naam al zegt, bestaat een groot deel van de regio uit ongerept hoogveen.
De Hoge Venen worden begrensd door Eupen in het noorden, Monschau in het oosten, Malmedy in het zuiden en Spa in het westen. Het Belgische, grootste deel ligt in de Oostkantons (de Duitstalige Gemeenschap plus de gemeenten Weismes en Malmedy) die tot 1919 bij Duitsland hoorden. Met toppen tot net onder de 700 meter is het het hoogst gelegen gebied van België. Ook ontspringen de rivieren Roer, Gileppe en Helle (Duits: Hill) in de Hoge Venen.

Het gebied kenmerkt zich door veel neerslag, gemiddeld 1500 tot 1700 mm. per jaar. Door de vele stuwmeren in het gebied wordt dit water gebruikt als drinkwater en voor stroomopwekking. Het landschap bestaat naast uitgestrekte hoogveengebieden uit heuvelachtige weiden en veel bossen. In en om de verspreid liggende dorpjes zijn karakteristieke witbepleisterde boerderijen te vinden.

Door het gebied loopt ook de Vennbahn, een inmiddels gesloten spoorlijn op de grens van België en Duitsland die vroeger Aken met het Groothertogdom Luxemburg verbond.

Bestemming 3: Hoge Venen - Baraque Michel

De Baraque Michel is een skigebied en is met 674m boven de zeespiegel de tweede hoogste top van België, na de Signaal van Botrange. Voor de Eerste Wereldoorlog was het de hoogste top van België.

 

Bestemming 4: Coo, Trois-ponts, Stavelot, Francorchamps, La Gleize

Fietstocht met begin en eindpunt in Coo (tegen de klok in)

Côte de Aisomont
(top 480m, verschil 255m, lengte 4800m, gem 6%, max 12%)
Vanuit het centrum van Trois-Ponts, op de hoek waar het frietkot staat, fiets je richting het station over een kasseienweg. Je passeert het station en daarna de spoorlijn. Bij de eerste haarspeldbocht begint de echte beklimming. Het is een gelijkmatige beklimming. Na het passeren van de skiliften wordt het iets minder steil. Nadat je door Aisomont gereden bent, is het vals plat of zelfs vlak tot in Wanne. Bij de skiliften heb je een fabuleus uitzicht op de vallei van de Ambleve.
Côte de Stockeu
(top 506m, verschil 227m, lengte 2300m, gem 10%, max 21%)
Helling met een roemrijk verleden. Verschillende L-B-L's zijn hierop beslist, waar knecht Joseph Bruyere het spel op de wagen moest brengen en Eddy het zelf afmaakte. Boven op de top is een monument van Eddy Merckx te vinden.
Côte de Haute-Levee
(top 507m, verschil 202m, lengte 3600m, gem 6%, max 13%)
Je staat in het centrum van Stavelot stil bij de stoplichten, kijkt naar rechts en je ziet de helling angstaanjagend als een streep in de hoogte verdwijnen, geflankeerd door rood-witte wegafscheidingen die op het circuit van Francorchamps niet zouden misstaan. Ongeveer op de helft bevindt zich een rotonde. Daarna een bocht naar links, een bocht naar rechts waarna de helling overgaat in vals plat. De echte top is een paar kilometer verder.
Côte de Rosier Est
(top 564m, verschil 255m, lengte 4800m, gem 6%, max 12%)
De beklimming begint in Ruy en voert het grootste deel door het bos. Halfweg, in Andrimont is het iets steiler. Ondanks dat, is het een zeer prettig te nemen helling over een bijzonder rustige weg. Dat laatste kan ook gezegd worden van de aanlooproute. Op de top heb je vrij uitzicht op het dal.

Bestemming 5: Malmedy - Robertville - Ovifat

Malmedy ontstond rond de kort voor 650 door Remaclus gestichte abdij en behoorde sinds de 10e eeuw samen met Stavelot tot het abdijvorstendom Stavelot-Malmedy. Na de Franse annexatie van de Zuidelijke Nederlanden behoorde het tot het departement Ourthe. Het Congres van Wenen wees de Oostkantons inclusief Malmedy in 1815 aan Pruisen toe. In dat land behoorde de stad tot het district Malmedy in de Rijnprovincie. Krachtens het Verdrag van Versailles kwam Malmedy in 1919 aan België. Van 1940 tot 1944 behoorde het weer tot Duitsland.

Monumenten zijn de voormalige benedictijnenabdij (gesticht ca. 650, opgeheven in 1797) en de abdijkerk (1775-1784), die in 1920 zetel van de bisschop van Eupen-Malmedy werd. Na opheffing van het bisdom in 1925 bleef de kathedrale titel behouden. De kathedraal bewaart de relieken van de Heilige Quirinus.

Robertville (Waals: Rebîveye of Rubîveye) is een klein Waals plaatsje in de Luikse Ardennen en maakt onderdeel uit van de gemeente Waimes (Weismes). Zij ligt ten noorden van de plaats Waimes.
Vaak wordt er gesproken van Ovifat-Robertville vanwege het iets ten noorden van Robertville gelegen dorp Ovifat. In de buurt ligt het gelijknamige stuwmeer, het Meer van Robertville (Lac de Robertville).

Ovifat is een Ardeens dorp dat behoort bij de gemeente Waimes (Weismes), provincie Luik. Ovifat wordt vaak in een adem genoemd met het nabijgelegen Robertville.

Nabij Ovifat bevindt zich de burcht Reinhardstein. De Burcht Reinhardstein, ook wel Burg Metternich genoemd, (in het Frans Château de Reinhardstein) ligt in de Ardennen, bij het Luikse plaatsje Ovifat, aan het riviertje de Warche, vlakbij het punt waar deze het Meer van Robertville (Lac de Robertville, een stuwmeer) verlaat. De burcht is de hoogst gelegen van heel België. De burcht die op een rotsige verhoging in het rivierdal ligt, is geheel omgeven door bos. Ze stamt uit 1354 toen zij werd gebouwd door Reinout van Waimes. Zij had in de loop van haar bestaan vele eigenaars waaronder de graven van Metternich. Dezen deden tijdens de Napoleontische tijd de burcht van de hand waarna zij bijna helemaal werd ontmanteld. In 1812 kwam zij weer in andere handen, iets wat daarna nog veelvuldig zou gebeuren. Van 1815 tot 1919 behoorde de burcht tot het grondgebied van Pruisen, daarna werd het Belgisch grondgebied. In 1969 werd de burcht grondig opgeknapt

Bestemming 6: Circuit Spa-Francorchamps - 24 uur van Spa

De 24 uur van Spa-Francorchamps is een jaarlijkse race voor toerismewagens op het circuit van Spa-Francorchamps. De race werd voor het eerst geörganiseerd in 1924 door de Royal Automobile Club Belgium, slechts een jaar na de eerste 24 uur van Le Mans.

Tussen 1966 en 1973 maakte de 24 uur van Spa-Francorchamps deel uit van de European Touring Car Championship. In 1953 en 1981 telde de race ook mee voor voor de World Sportscar Championship. Sinds 2001 is de 24 uur opgenomen in het FIA GT kampioenschap. Tot 1978 werd er gereden op het oude 14 km lange circuit, in 1979 werd er overgeschakeld op het huidige circuit van ongeveer 7 km.

Voor het eerste circuit van 14 km werd vanaf 1921 gebruikgemaakt van de openbare weg tussen Francorchamps en Malmedy tot Burnenville, daarna de weg naar Stavelot tot Masta en vandaar via de Route de l' Eau rouge naar Francorchamps.
Vanaf 1950 werd jaarlijks de Grand Prix Formule 1 van België georganiseerd. Na enkele dodelijke ongevallen in de jaren 60 werd het protest van de piloten tegen het ultrasnelle en onveilige circuit steeds groter, in 1969 bleef de F1 voor het eerst weg, en in 1970 werd voorlopig de laatste Grand Prix gereden. In afwachting van de bouw van een vernieuwd circuit zou België het ook in 1971 zonder F1 moeten stellen, daarna werd uitgeweken naar de circuits van Nijvel (in 1972 en 1974) en Zolder (1973, 1975 t/m 1982 en 1984). Andere races zoals de 24-urenwedstrijd en de 1000 km van Spa-Francorchamps bleven echter doorgaan op het oude tracé, tot in 1979 het vernieuwde, ingekorte en bochtigere circuit, van 7 km lengte in gebruik genomen werd.

EDITIE 2007:
Carsport Holland heeft na een fantastische 24 uur van Spa de zege behaald. Het kwartet Deletraz, Hezemans, Gollin en Fässler had in de Corvette C6.R op de eindmeet een kleine anderhalve minuut over op de Vitaphone Maserati van van de Poele, Bartels, Lamy en Biagi.

Het was de Belg van de Poele die met een schuiver op een dik uur van het einde het lot van het Duitse team bezegelde en zichzelf een vijfde recordzege ontzegde. De derde plek was, net als afgelopen jaar, voor het volledige Belgische kwartet Kumpen, Longin, Bouvy en Mollekens.

In GT2 was de zege voor de BMS Porsche van Collard, Malucelli en Lieb, in G2 won de G&A Mosler van Kenis, Mattheus, Smets en De Keersmaecker en GT3 was ook voor een Belgische équipe, het Mühlner kwartet van Splunteren, Khan, Gosse en Frederiks in een Porsche 997 GT3.

De race in Spa was, net als afgelopen jaar, een ware thriller, waarbij het aantal hoofdrolspelers slonk naarmate de race vorderde. In GT1 leed Aston Martin een zware nederlaag, na de zege eerder dit jaar in Le Mans. Alle DBR9’s verdwenen uit de race, al speelde de Jet Alliance Aston van Wendlinger, Sharp en Lechner gedurende zes uur wel mee voor de zege. BMS werd gewoon weggevaagd, net zoals de Lamborghini’s.

De grote winnaar van het weekend is natuurlijk Corvette. Vier Amerikaanse GT’s namen de start en alle vier finishten ze in de top-10, met naast Carsport Holland en PK, nog een zesde plek voor LAA en in extremis, een tiende plek voor SRT.

Voor Maserati en meerbepaald Vitaphone zag het er lang zeer goed uit. De beide MC12’s startten voorzichtig, maar bij het ochtendgloren was een dubbel zelfs nog mogelijk. Uiteindelijk moet Bartels met een tweede plek terug naar Duitsland. Op vier en zeven vinden we nog de #11 SPS MC12 en de JMB MC12.

In GT2 vernederde Porsche de Ferrari-armada. Het Duitse merk won in Le Mans en behaalde in Spa de hele top-4, met in goede orde BMS, Imsa Matmut (winnaar in Le Mans), Tech9 en Ebimotors. Edil Chris was het eerste Ferrari-team met een vijfde plek.

Ook een top-3 was er voor Porsche in GT3. Mühlner nam revanche na een moeilijke race op de Ring en Japan en won verdiend voor Prospeed en Emeraude Racing. Een dubbel was er tot slot voor Mosler in G2, met G&A voor Motorsport International.